Iedere docent inburgering kent de vrouwen wel die ondanks alles wat ze níet meekrijgen, opbloeien in de les. Die in dit nieuwe land in staat zijn om richting te geven aan hun eigen toekomst. Voor hen is dit blog.
In de groep viel ze meteen op, de jonge Syrische vrouw in lange hijab. Verzorgd voorkomen, perfect op tijd, zwijgzaam, serieus, donkere kringen onder haar ogen. Haar Nederlands was verrassend goed voor de paar maanden dat ze hier verbleef en doorspekt met Duitse woorden en grammatica. Ah, ze was dus al wat langer in West-Europa.

Ik vroeg me af of het wel goed met haar ging, maar ik vroeg er niet naar. Dat was ook niet mijn plek, ik was maar op bezoek in een MAP-training met AanZet. En zij zat nu hier, boek paraat, telefoon in de tas, ze leek er klaar voor. In de loop van de middag zag ik haar af en toe opleven. Dromen en plannen had ze zeker. En realiteitszin: ze had een woonplek, Nederlands leren ging behoorlijk goed, voor nu, maar ze wilde eerst onderzoeken waar ze zou kunnen werken. Haar leven op orde brengen in dit nieuwe land.

Als je werkt met groepen in de inburgering, ken je dit soort cursisten. Ze hebben het niet makkelijk, maar ze houden hun rug recht en hun hoofd geheven. De weg is lang en ze willen vooruit. Ze grijpen hun kansen. Dat is bewonderenswaardig. En de Syrische die ik hierboven beschreef, herinnerde me daaraan. Zij staat voor haar toekomst en die van haar naasten, strijdbaar en positief. En dat op een basis die ze helemaal vanaf de grond moet opbouwen, zonder garanties voor de toekomst.

Van mij mag ze wat minder bescheiden zijn en meer van zich laten horen, want van haar kunnen we leren. Het leven kan behoorlijk zwaar zijn en je lot niet gemakkelijk. Dan is het ongelooflijk knap dat je er simpelweg bent. Daarom wil ik haar en de andere dappere vrouwen dit jaar rond Internationale Vrouwendag eren met deze ode aan de veerkracht.

De kerndoelen van KNM worden in dit geval in elk geval ruimschoots gehaald:
7.2.1 Is ervan op de hoogte dat vrouwen en mannen voor de wet gelijkwaardig zijn en gelijkwaardig behandeld dienen te worden.

  • Weet dat vrouwen en mannen dezelfde kansen en mogelijkheden hebben om zich als zelfstandige individuen te ontplooien, onder meer via scholing en arbeid.

En dit illustreert meteen de waarde van trajecten waarbij mensen met verschillende niveaus en afkomsten bij elkaar zitten: cursisten kunnen zich aan elkaar optrekken en zien wat een ander allemaal voor elkaar krijgt. Door de training en scholing zien ze wat er mogelijk is, en dat is minstens zo belangrijk als taalvaardigheid.

Auteur: Liesbeth Caron